سخنان شهدا در مورد حجاب

1) « خواهران ما در حالى که چادر خود را محکم برگرفته ‏اند و خود را هم چون فاطمه و زینب حفظ می ‏کنند... هدف‏دار در جامعه حاضرشده ‏اند.»

 (رییس جمهور شهید محمد على رجایى)     

2) «اى خواهرم: قبل از هر چیز استعمار از سیاهى چادر تو می ‏ترسد تاسرخى خون من.»

 (شهید محمد حسن جعفرزاده)        

3) «مادرم... من با حجاب و عزت نفس و فداکارى شما رشد پیدا کردم.»

 (شهید غلامرضا عسگرى)        

4) «شما خواهرانم و مادرانم: حجاب شما جامعه را از فساد به سوى‏معنویت و صفا مى‏کشاند.»

 (شهید على رضائیان)          

5) «از خواهران گرامى خواهشمندم که حجاب خود را حفظ کنند، زیرا که‏حجاب خون‏بهاى شهیدان است.»

(شهید على روحى نجفى)        

6) «و تو اى خواهر دینى‏ام: چادر سیاهى که تو را احاطه کرده است ازخون سرخ من کوبنده تر است.»

 (شهید عبدالله محمودى)         

7) «خواهر مسلمان: حجاب شما موجب حفظ نگاه برادران خواهد شد. برادرمسلمان: بى‏اعتنایى شما و حفظ نگاه شما موجب حجاب خواهران خواهدشد.»

 (شهید على اصغر پور فرح آبادى)         

8) «به پهلوى شکسته فاطمه زهرا(س) قسمتان می دهم که، حجاب را حجاب ‏را، حجاب را، رعایت کنید.».

(شهید حمید رستمى)          

9) «خواهرم: حجاب تو مشت محکمى بر دهان منافقین و دشمنان اسلام مى زند.»

(شهید بهرام یادگارى)          

10) «یک دختر نجیب باید باحجاب باشد.»

(شهید صادق مهدى پور)          

11) «از تمامى خواهرانم مى‏خواهم که حجاب این لباس رزم را حافظ باشند.»

(شهید سید محمد تقى میرغفوریان)          

12) «خواهرم: از بى حجابى است اگر عمر گل کم است نهفته باش و همیشه گل باش.»

(شهید حمید رضا نظام)          

13) «حفظ حجاب هم چون جهاد در راه خداست»

(شهید محمد کریم غفرانى)           

14) «خواهرم: محجوب باش و باتقوا، که شمایید که دشمن را با چادرسیاهتان و تقوایتان مىکشید.»
 «حجاب تو سنگر تو است، تو از داخل حجاب دشمن را مى بینى و دشمن تو را نمى بیند.»

(سردار شهید رحیم آنجفى)

پیشاپیش سال  1392را به همه ایرانان تبریک عرض میکنم 

 بار الها من دوباره آمدم

باهمه جرمُ گناهم آمدم

آمدم تا عقده دل وا کنم

آمدم در سینه ات ماوا کنم

من ز تو شرمنده ام از معصیت

قلب تو بشکسته ام از معصیت

گر تو میبینی به اینجا آمدم

وین دلم را بر لب دریا زدم

چونکه من با عشق تو گشتم عجین

بی قراریم زجرمم را ببین

در شبهای لیله قدر آمدم

کن نگاهی بر دل طوفان زدم

آمدم توبه کنم از کرده ام

ورنه با بار گنه من مرده ام

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّ کَثیراً مِنَ الْأَحْبارِ

وَ الرُّهْبانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ

 وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّه

وَ الَّذینَ یَکِنْزوُنَ الذَّهَبَ وَ الْفضَّهً وَلایَنْفِقُونَها فى سَبیلِ اللّه

 فَبَشِّرْ هُمْ بِعَذابٍ اَلیم یُومى یُحْمى فى نارِجَهَنَّمَ.

«توبه آیه 34»